Wo si’s miar hed gseit, dass si di unterem Härza treit.
Hani nid gwüsst, bin für das bereit und ob mis Läba so viil Glück vertreit.

Etz bisch scho a Willi dah. I stuuna immer no.
I sägas diar aso, au klini Füass könnd grossi Spura hinterlah.

I bliiba wach an dinem Bett, wil i nüt verpassa wett.
I stahn immer hinter diar, wil du bisch en Teil vo miar.

Liigsch du in mina Arma, - fühli i mi bi diar dahai.
Strahlsch mi ah, versprechi - i lahn di nia allai.
Leisch du dini Hand in mini, schwöri, dassi uf di luag.
Dörf i bi diar si, weiss i, alles kunnd guat.

Dini Auga glänzend, dis Lacha isch so asteckend und ehrlich.
I passa uf di uf, isch dia Wält döt usa au dunkel und gföhrlich.  

Du zeigsch miar, was Liabi würklich bedütet, gisch miar unendlich viil.
Sit du mis Läba beriicherisch, weissi i bin endlich am Ziil.

Miar schüssend Freudaträna in d Auga, i liaba di eso.
Du machsch üses Läba komplett und schicksch jeda Zwiifel drvo.